Opowieść.

***

Publikuję dziś, bo miałam od dawna napisaną całość (wraz z dedykacją itd.).
Głupotą byłoby trzymanie tej miniaturki dla siebie, do tego nie fair - bo obiecałam, i niepotrzebnymi fanaberiami - bo w końcu nic nie stoi na przeszkodzie do jej publikacji.

Ale.

Z przyczyn osobistych nie mam i nie będę miała w najbliższym czasie ani siły, ani chęci na pisanie. Niczego.
Nie mam zamiaru się z tego nikomu tłumaczyć, bo nie muszę. Ot, takie życie (które ostatnio jakoś nie oszczędza mojej rodziny).

Więc.

Nie ma mnie. Dla nikogo.

Wrócę jak poczuję się lepiej.

Może.

Do zobaczenia.
I proszę: skomentujcie kiedyś Lety, jeśli możecie. Wolałabym wiedzieć, czy w ogóle mam po co i dla kogo wracać.

***

Aci, bo dziś Twoje imieniny.
Bo jesteś Aniołkiem, najcudowniejszym na świecie.
I tramwajem, który jeździ po ludziach.
Bo piszesz tak, że 90% ludu blogspota umiera z zazdrości.
I hejtujesz śpiewające gwiazdy.
Bo umiesz jednym zdaniem rozłożyć mnie na czynniki pierwsze.
I doprowadzić do łez.
Bo nie wiem, co bym zrobiła bez Twojego poczucia humoru.
Pewnie świat byłby beznadziejnym miejscem.
Dziękuję Ci za to, że jesteś. ♥


^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

MUZYKA

A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź,

wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj,

ty mnie ukołysz i uśpij, snem muzykalnym zasyp, otumań,

we śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.

Pokaż mi wody ogromne i wody ciche,

rozmowy gwiazd na gałęziach pozwól mi słyszeć zielonych,

dużo motyli mi pokaż, serca motyli przybliż i przytul,

myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością.

*

Napisz mi o miłości kolorami spotkań

Zobacz.

- Ups.
- Cholera.
- Przepraszam.
- To ja przepraszam.
Wiem, że to T y.

Obejmij w ramki nieba dotykające ziemi

Chwyć.
- Pomogę.
- Proszę bardzo.
I lubię twoje ciepłe ręce.

Narysuj linie cieni, wymaluj światła w oczach

Obróć.
- Depczesz mnie.
- Przepraszam.
- Wybaczam.
- Naprawdę nie chcia... Wybaczasz? Uff.
Przecież nie potrafię się na ciebie gniewać.

Rozdmuchaj lekkim szeptem ten moment - jak wspomnienie

Słuchaj.
- Sprzątaj po sobie!
- Sprzątam. To twoje śmieci.
- Pff.
Ja mam z a w s z e rację, pamiętaj.

Podaruj słodkiej chwili iskierki dziennych rozstań

Bądź.
- Broduey.
- Hm?
- A jeśli kiedyś...
- Tak.
- Nie dasz mi skończyć.
- Bo zawsze będę cię kochał. Choćby nie wiem co, Aniołku.
Nie czytaj mi z myśli.

Niech każdy wieczorny powrót raz jeszcze się zaśmieje

Trwaj.
- Ja ciebie też.
Bo jesteś moją najpiękniejszą historią.

W wierszach

W prozie

W dniach

W wieczorach

Otul moją noc w niebo palców, wyłów z niej gwiazdy i powieś na moich dłoniach.

Dołeczkach

Zasiej kruchą magię w moich oczach, wyhaftuj w śliskie sny, ukołysz.

Piegach

Zamknij mnie w cieple, zasłoń powieki i prowadź.

Rzęsach

Opowiedz mi o nas tysięczny raz.

Lokach

Tak po prostu.

Rozbłyskach

Mów o motylach, które dla mnie złapiesz i pozwolisz wypuścić w niebo.

Wybuchach

Mów o kwiatach, które wepniesz mi we włosy i zachwycisz się jak dziecko.

Promieniach

Mów o książkach, które zawiniesz w kolorowy papier i kilometry wstążek, żebym się dłużej męczyła z odpakowywaniem.

Podskokach

Mów o sercach rysowanych w gazecie, których koślawość wyśmieję kolejny raz.

Ziewnięciach

Mów o wacie cukrowej, którą oblepię sobie palce, usta i włosy, a ty zrobisz mi zdjęcie w najmniej odpowiednim momencie.

Mrugnięciach

Mów o wietrze, który chce mnie porwać - i co by było, gdyby nie twoja ręka.

Zaśnięciach

Mów o pościeli, z której czasem wymknie się piórko i przysiądzie mi na ramieniu, a ty znów będziesz uparcie twierdzić, że to kawałeczek skrzydła, które wciąż chowam pod swetrem.

Przebudzeniach

Mów o nocnych napadach na lodówkę, o których nie wie nikt, bo ich nie ma - śniło ci się chyba.

Wschodzących gwiazdach

Mów o herbacie, której połowę wylejesz, przynosząc mi do łóżka: w wyszczerbionym kubku, lurowatą, słabą i za słodką - żadna nigdy nie smakowała mi bardziej.

Zachodzących słońcach

Mów o regałach, które będziesz składał oczywiście bez instrukcji, dziwiąc się, że znowu zostało tyle części.

Bezgłośnych obietnicach

Mów o kinie, w którym kupisz mi największy popcorn, a potem sam zjesz prawie cały.

Głośnych zapewnieniach

Mów o lodzie, na którym wywiniesz orła i będziesz udawał, że nie umiesz wstać - tylko po to, żeby mnie przestraszyć.

Słownych potyczkach

Mów o kurtce, którą mi pożyczysz w mroźny wieczór, a ja utonę w jej długich rękawach.

Milczących kapitulacjach

Mów o naszych uśmiechach, wygłupach, wyścigach do kuchni, bladych porankach, ciepłych południach, wieczorach nad książką, sprzeczkach, uściskach, balonach, rękawiczkach, łyżwach, wojnach o pilota.

Drobnych

Mów o nas.

Największych

To krótka opowieść bez happy endu.

Niewątpliwych

Bo ona przecież nie ma końca.

Przejawach

Nasza. Nudna.
Bez oszałamiającej fabuły, bez zwrotów akcji, bez uniesień, bez bajkowych oświadczyn, bez wykrzyczanych całemu światu uczuć, bez rozstań i powrotów.

Miłości

Taka sobie historyjka o zwykłej miłości.

Takiej

Przyziemnej i niestanowiącej materiału na melodramat, a ledwie na krótkie opowiadanie.

Wiesz

Najpiękniejsza.

Na

Nigdy mi się nie znudzi.

Zawsze.

___________________________________________________________
*Konstanty Ildefons Gałczyński - "Prośba o wyspy szczęśliwe"